Poezi nga Bertolt Brecht-i

 

Kënga e supës

1.

Kur të mos kesh supë,

Si do të ankohesh?

Duhet ta kthesh shtetin

Të gjithin përmbys

Derisa të kesh supë.

Atëherë je mysafir i vetes.

2.

Kur të mos gjendet asnjë punë për ty

Si do të ankohesh?

Duhet ta kthesh shtetin

Të gjithin përmbys

Derisa jesh punëdhënësi i vetes.

Atëherë do të ketë punë për ty.

3.

Kur të qeshin me dobësitë tuaja

Nuk duhet të humbni kohë.

Duhet të kujdeseni

Që të gjithë të dobëtit të marshojnë.

Atëherë do të jeni një forcë e madhe

Me të cilën nuk qesh askush.

 

Kush është armiku yt?

Të uriturin që

Të merr bukën, e shikon si armik.

Por hajdutit, që nuk ka pasur kurrë uri

Nuk i hidhesh në fyt.

 

Mbi kancelarin e përmbajtur

Kam dëgjuar se kancelari nuk pi alkool

Nuk ha mish dhe as tymos

Dhe jeton në një apartament të vogël.

Kam dëgjuar po ashtu, të varfrit

Kanë uri dhe dergjen në vuajtje.

Do të ishte shumë më i mirë një shtet ku thuhet:

Kancelari vjen i dehur në mbledhjet e kabinetit qeveritar

Tymi që del nga llulla e tij kundërmon, të pashkollët ndryshojnë ligjet

Të varfër nuk ka më.

E përktheu Alban Pira

Marrë nga: Bertolt Brecht: Gesamelte Werke 8, Gedichte 1; Gesamelte Werke 9, Gedichte 2.

Imazhi: Statujë e Brecht-it në Berlin.

Ky artikull është botuar nën licensën CCA 4.0 (Creative Commons Attribution 4.0 International License).

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.