/Kamal Nash’at/
Ti vuan dhe unë vuaj,
Kjo është gjithë ç’na ka mbetur trashëgim nga stërgjyshërit tanë,
Por jam betuar të jap jetën time,
Që fëmijët e mi të jetojnë pas meje.
Ti dhe unë, shoku im, jemi dy plagë te kalbura që kullojnë.
Ti dhe unë, shoku im, jemi shpirtra të lirë dhe rebelë, lidhur me zinxhirë hekuri.
Ti dhe unë, xhaxhai dhe nipi im s’jemi veçse një tufë skllevërish.
Unë qaj dhe ti qan, por vetëm hekuri mund ta thyejë hekurin.
Jam zë i shuar për aq kohë sa thërras i vetëm,
Ndaj thirr me mua, që zëri im të fuqizohet
Dhe t’i ngjajë kushtrimit.
O shok në uri, në rraskapitje e lakuriqësi
Ne kemi pirë në gotë djersën e ballit, përzier me gjak dhe me lot.
Vjeshta si jeta ka kaluar luginave tona dhe i ka vyshkur lulet ngrica.
Ne që sjellim pranverën, qëndrojmë lakuriq dhe qajmë,
I ngulim sytë vetëm në shkëlqimin e saj.
O shok, ne që copëtuam gurët e i bëmë pallate,
Turpshëm zvarritemi varreve tona.
A munden ata që sjellin lumturinë të kënaqen nga jeta plot vuajtje
në një shpellë të rrënuar ?!
A munden ata që krijojnë heronjtë, që sjellin lavdinë,
Të jetojnë të kënaqur në një botë të errët dhe të humbur?!
O ushtri skllevërish,
Të rraskapitur nga padrejtësia,
Ngrihu në përpjekje dhe në rebelim!
Shpresa ka depërtuar nëpër gjokset tona dhe i ka ringjallur ata,
Një shpresë që gjoksi s’e mban dot më.
Shiko drejt dritës së agimit,
Ti që shtrirë rri mbrëmjeve me dhimbjen.
Ti qan dhe unë qaj, por vetëm hekuri e thyen hekurin.
Shënime:
Kamal Nash’at lindi në vitin 1923 në Aleksandri të Egjiptit. U diplomua në Akademinë e Arteve në Universitetin “Faruk” të Aleksandrisë dhe në vitin 1948 lëviz drejt Kajros për studimet e doktoratës. Në Kajro gjeti një mjedis të shqetësuar për shkak të luftës mes Egjiptit dhe Izraelit dhe është pikërisht ky moment që do të sillte dhe ndryshime në jetën e tij. Në Kajro ai u njoh me poetë të rinj dhe aktivistë politikë, duke u bërë dhe vetë pjesë e tyre. Jetën ua përkushtoi arteve dhe mësimdhënies si profesor artesh në Bagdad, Bejrut, Kuvajt dhe Kajro.
Këtë poezi e kam lexuar në revistën e poezisë modern arabe “Journal of Arabic Literature” ,vol.1 (1970) f. 21-23. Është përkthyer nga arabishtja në anglisht nga M. M. Badawi dhe nga anglishtja në shqip nga unë, Kleida M. Peçulaj.
Imazhi: Kuzma Petrov-Vodkin “Fantazi”
